تاريخ : 1390/11/13
کد مطلب: 63
۱۹ ارديبهشت روز بزرگداشت کلينى

۱۹ ارديبهشت روز بزرگداشت کلينى

تکريم عالمان و بزرگان دين و فرهنگ، از يک سو نشان از نخبگى و رشد بينش جامعه دارد که سرمايه‏­ هاى خود را مى‏ شناسد و آن را قدر مى­‏ داند و از سوى ديگر، اصلى عقلايى است که ريشه در سرشت آدميان دارد و از ريشه ‏دارى و هويت آن جامعه خبر مى‏ دهد.

امروزه، تقريباً همه جوامع، با هر فرهنگ و آيين، به بزرگداشت عالمان و بزرگان خود، اهتمام مى‏ ورزند و سازمان‏ هاى فرهنگى بين‏ المللى نيز فراتر از نژاد، آيين و زبان، بدين مسأله توجه مى‏ کنند. يونسکو، سال ۱۹۹۷م / ۱۳۷۸ را سال علامه مجلسى اعلام کرد و سال ۲۰۰۷م / ۱۳۸۶ را سال مولوى.

در تقويم رسمى جمهورى اسلامى نيز اين سنّت حسنه، سال‏هاست که مورد توجه قرار مى ‏گيرد و تاکنون، با موافقت شوراى عالى انقلاب فرهنگى، برخى روزهاى سال، به نام بزرگانى در حوزه‏ هاى دين، دانش، ادب و فرهنگ ناميده شده است، از قبيل:

ـ عطار نيشابورى (۲۵ فروردين)،

ـ شيخ بهايى (سوم ارديبهشت)،

ـ شيخ صدوق (پانزدهم ارديبهشت)،

ـ فردوسى (۲۵ ارديبهشت)،

ـ حکيم عمر خيام (۲۸ ارديبهشت)،

ـ ملاصدرا (يکم خرداد)،

ـ شيخ شهاب الدين سهروردى (هشتم مرداد)،

ـ علامه مجلسى (سى ‏ام مرداد)،

ـ محمد حسين شهريار (۲۷ شهريور)،

ـ حافظ (دوم مهر)،

ـ مولوى (هشتم مهر)،

ـ شيخ مفيد (نهم آذر)،

ـ خواجه نصير الدين طوسى (۱۵ اسفند).

دبيرخانۀ کنگرۀ بين المللى کلينى نيز در سال ۱۳۸۶ به اين انديشه افتاد که در آستانه برپايى اين همايش، اقداماتى را در جهت ثبت روزى به نام کلينى در تقويم رسمى کشور به انجام رساند و بحمدالله‏ اين تلاش‏ ها ثمر داد و روز نوزدهم ارديبهشت، در تقويم رسمى کشور، به نام روز بزرگداشت شيخ کلينى به ثبت رسيد.

همچنين، با پيگيرى دبيرخانه و اهتمام شرکت پست جمهورى اسلامى، انتشار تمبر يادبودى به مناسبت يک هزار و صدمين سال درگذشت کلينى (م ۳۲۹ ق) تصويب شد و به چاپ رسيد.

آنچه مى تواند سودمندى اين يادبودها را افزون کند، اين است که در کنار فعاليت‏ هاى فرهنگى، از قبيل برپايى همايش بزرگداشت، چاپ تمبر و ثبت روز بزرگداشت در تقويم، تلاش‏ هايى براى نشر افکار و انديشه‏ هاى آن عالم فرزانه صورت پذيرد و بر الگوگيرى از وى و بهره ‏گيرى از آثارش در ميان طبقات و اقشار مختلف جامعه (نخبگان، عموم، جوانان، و ...) به فراخور نياز و ظرفيت شان تأکيد شود.

و البته اين همه، تنها با استمرار و برنامه ميسّر است.