جايگاه اهل بيت عليهم السلام و صحابه در تفسير ابو الفتوح
نگارنده در مقدمه، ويژگى تفسير ابو الفتوح نسبت به تفاسير قبل از آن را مباحث مربوط به اهل بيت و امامت حضرت على عليه السلام و گستردگى طرح آن مباحث مى داند و سپس مقاله خود را در سه بخش عنوان مى كند.
۱. مباحث مربوط به جايگاه و ذكر مناقب اهل بيت در روض الجنان. نويسنده در اين بخش ابتدا به طور كلى آياتى را كه ابو الفتوح در ذيل آنها به مناقب اهل بيت عليهم السلام پرداخته و از مبانى شيعه دفاع كرده است، تقسيم مى كند و سپس شواهدى از جزءهاى مختلف قرآن ذكر كرده و در پايان بخش، شواهدى را از اين تفسير در مورد برترى اهل بيت بر خلفا آورده است.
۲. مباحث مربوط به جايگاه صحابه در اين تفسير و ذكر مواردى از مناقب صحابه. نويسنده در اين بخش لغزش هاى ابو الفتوح را در بحث صحابه به تصوير مى كشد؛ مثل اين كه ابو الفتوح حكايتى يا روايتى به ظاهر اخلاقى ـ تربيتى نقل مى كند كه در ضمن آن، منقبتى به يكى از صحابه نسبت داده و به نحوى تطهير شده است.
۳. بررسى علت مطرح كردن جايگاه اهل بيت و صحابه در تفسير و علّت ذكر مناقب صحابه. نگارنده در اين بخش، با بررسى زمان و شرايط محيطى ابو الفتوح، به اين سوال پاسخ مى دهد كه چرا مباحث مربوط به اهل بيت در اين تفسير رونق دارد و چرا در موارد محدودى ايشان به منقبت صحابه پرداخته است.
