تصوير شيطان در تفسير روض الجنان ابو الفتوح رازى
نگارنده، در شروع مقاله، عصرِ حيات مؤلف تفسير روض الجنان را دوره برازندگى و كمال يافتگى زبان درى و اوج اعتلاى شعر و نثر پارسى مى داند و مهم ترين تفسير اين دوره خاص را تفسير گرانقدر روض الجنان و روح الجنان ـ كه توسط شيخ ابو الفتوح رازى به سامان يافته است ـ مى داند. و ادعا مى كند اين اثر، صرف نظر از يک تفسير قرآن شايستگى آن را دارد كه به عنوان متن پارسى و مجموعه اى كامل و عزيز الوجود همپاى متون معتبر نثر فارسى جاى خاص خود را باز يابد.
عناوينِ منشأ وجودى ابليس، ساختارشناسى كلمه ابليس، كفر ابليس و عصيان جاودان او، فريبكارى ابليس و فريفتگى بشر و هبوط ابليس به زمين، از جمله مباحثى است كه نويسنده مطرح كرده و در ضمنِ طرح آيات قابل استناد به آن، عين كلامِ شيخ ابو الفتوح را در آن بحث آورده است. شيطان مانع خير و احسان و نيز رفيقى نارفيق، وسوسه انگيز و گمراه گرى اهريمن، تمثّل بشرى اهريمن نيز عنوان سر فصل هاى ديگر اين مقاله است.
عناوين بسيار جذّاب و بكر ديگرى توسط نگارنده اين مقاله بحث و بررسى شده كه به چند نمونه آن اشاره مى كنيم: محدوديت نفوذ شيطان در انسان، شيطان و رخنه در آسمان و برادران اهريمن و دوستان ديو.
