عرفان و تصوف در تفسير ابو الفتوح
نويسنده در مقدمه بحث، به چگونگى شکل گيرى انديشه هاى عرفانى، کلامى و فلسفى در طول تاريخِ جامعه اسلامى پرداخته و نتيجه مى گيرد که اولين کسى که در ميان شيعه اثناعشريه، مباحث عرفانى و صوفيانه را وارد نوشته هاى خود کرده، ابو الفتوح رازى است. وى سپس اقوال دانشمندان را در مورد عرفان و تصوف بيان داشته و به گفته خود، براى روشن شدن موضوع، نکات زير را توضيح و بررسى مى نمايد.
صوفيه و شريعت، صوفيان و گسترش اسلام، نقش صوفيه در حيات اجتماعى ـ سياسى جامعه، صوفيه و اهل بيت، عرفان و کسب و صوفيان و کرامت. سپس نويسنده جايگاه تصوف و اقوال صوفيه در تفسير روض الجنان را مطرح مى کند. بخش اول مقاله با عنوانِ نقل قول ابو الفتوح رازى از عرفا و صوفيه با عنوان اهل اشارت است و در بخش دوم، اقوال تعدادى از عرفا و صوفيه در روض الجنان به همراه آيه مورد بحث، گردآورى شده است. در ادامه نوشتار به نقل قول از يک عارف و صوفى در تفسير بعضى آيات بر مى خوريم. رابعه عدويه، جنيد بغدادى، ابو عبد الرحمن السلمى، عبدالله بن مبارک، سفيان ثورى، سهل بن عبدالله تسترى، ابراهيم ادهم، محمّد بن على الترمذى، ابو الحسين نورى الحسينى انطاکى، حاتم اصم، عمر بن عبدالعزيز، يحيى بن معاذ، ذو النون مصرى و فضيل ابن عياض از جمله کسانى هستند که قول و رأى آنان نقل شده است.
