نقش آستان حضرت عبدالعظيم در تاريخ معاصر ايران
نويسنده در اين مقاله درصدد يافتن نقش آستان حضرت عبدالعظيم عليه السلام در بيدارى مردم و تحرک بخشيدن به حرکت هاى آزادى بخش و جنبش هاى اسلامى و مردمى ايران در تاريخ معاصر است.
وى براى رسيدن به مقصود فوق، ابتدا اوضاع سياسى ايران در دوره قاجاريه را بررسى نموده و به زندگى سيد جمال الدين اسدآبادى، و سپس بست نشينى او در جوار حضرت عبدالعظيم عليه السلام مى پردازد.
پس از بيان فعاليت هاى سيدجمال در دوره پناهندگى به آستان سيدالکريم، به تأثير گذارى سخنان او بر مردم اشاره دارد، و حرکت ميرزا رضا کرمانى در ترور ناصرالدين شاه را نمونه بارز آن به شمار مى آورد.
نويسنده در اين مقاله از تحصن تجار تهران و مهاجرت علما به عبدالعظيم، به عنوان حرکت هاى اصلاحى و انقلابى در عصر قاجار ياد مى کند و بر اين باور است که با تحصن شيخ فضل الله نورى در آستان عبدالعظيم و سخنرانى، ارسال تلگرام، انتشار روزنامه، گفت و گو و نامه نگارى وى و يارانش، جلوى بسيارى از انحرافات در آن دوره گرفته شد.
تحصن آية الله سيد حسن مدرس در حرم مطهر، و تبعيد شيخ محمد تقى بافقى به شهر رى، از ديگر مطالب مقاله است. و نقش آستان حضرت عبدالعظيم در انقلاب اسلامى ايران پايان بخش اين نوشتار است.
