توجّه به ارتكازات عُقلا در روش استنباطىِ سيّد مرتضى

يكى از مهم‏ترين ادلّه فقهى و قرائن تأثيرگذار در مقام استظهار ادلّه نقلى، توجّه به ارتكازات عقلا و  مخاطبان وحى است. اين دليل مهم در چند جاى سخنان و استدلالات سيّد مرتضى، مورد استناد قرار گرفته و در شيوه استدلالى او، نمود خوبى يافته است. نگارنده در اين مقاله، پس از توضيح و تبيين دليل  ارتكاز، با نقل دو نمونه از استنادات سيّد مرتضى به دليل ارتكاز، به توضيح يكى از فروع فقهى مورد  استدلال وى ـ كه «اثبات مطهّريت آب مضاف از خَبَث» است ـ مى ‏پردازد.

واژگان كليدى: سيّد مرتضى، ارتكاز عقلا، آب مضاف، تطهير از خَبَث.