بررسى برخورد آل بويه با اقليت هاى دينى
مقاله حاضر به بررسى «برخورد دولتمردان آل بويه با اقليت هاى دينى» مى پردازد، و طى آن، مفاهيمى از قبيل: تساهل، تسامح، اسلام و تساهل گرى و ... را تبيين و تعريف مى كند. نگارنده، تساهل گرى، علم دوستى، آموزه هاى اسلامى و ناسيوناليسم (ميهن پرستى) عربى را از عوامل اصلى خوشرفتارى آل بويه با اقليت هاى دينى مى داند. آل بويه با روح آموزه هاى اسلام آشنا بودند و رفتار به دور از منطق خلفا با اقليت هاى دينىِ موجود در درون جامعه اسلامى را خلاف آموزه هاى اسلامى مى دانستند. آنان تساهل گرى را يكى از مهم ترين اصول، در كشوردارى خويش قرار دادند و آن را جايگزين ميهن پرستى عربى كردند. در پرتو اين تساهل گرى بود كه اقليت هاى دينى در عين برخوردارى از آزادى كامل در اظهار عقايد خويش، به مناصب مهمّ حكومتى نيز دست يافته بودند.
واژگان كليدى: تساهل، اهل ذمّه، صابئيان، مانويان، علم دوستى، آل بويه.
*. دانش پژوه دوره دكترىِ فقه و علوم سياسى جامعة المصطفى.
