مسأله فی وجه التکرار فی الآیتین قوله تعالی: «و ما تتلوا منه من قرآن» و قوله «قل بفضل الله و رحمته فبذلک فلیفرحوا»
سیّد مرتضی در این مسأله با اشاره به دو آیه از قرآن مجید «وَ ما تَتْلُوا مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ» و آیۀ «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا» به وجوه نحوی از آیات قرآن اشاره کرده است و بیشتر دنبال این است که به مواردی اشاره نماید که استفادۀ تأکید در آیات قرآنی شده است.
آغاز: بسمله مسالة قال (رضی الله عنه): لامعنی لقوله تعالی « و ما تتلوا منه من قرآن » ما قاله النحویون انّه للتوکید ... قال (رضی الله عنه): و الصحیح انّ معنی « منه » من اجل الشان و القصد من قرآن متحمل علی الشان و القصد ... .
انجام: ... فالصحیح أن یقولوا فی هذا أنّ معناه: قل بفضل الله و معونة الله و رحمته؛ لأنّ معرفة الله بفضل الله و رحمته ... حتی یکون قد افاد کل واحد من اللفظین فائدة تمت. و الحمد لله.
فهرست تصاویر نسخه های خطی موجود از این رساله در مرکز کنگره های موسسه دارالحدیث:
۱. کتابخانه آیت الله مرعشی: مجموعه ش ۱۲۹۲۳.
۲. کتابخانه دانشگاه تهران: مجموعه ش ۶۹۱۴.
۳. کتابخانه آیت الله مرعشی: مجموعه شماره ۱۴۲۵۴.
۴. کتابخانه آیت الله مرعشی: ش ۱۴۹۷.
۵. کتابخانه آیت الله مرعشی: ش ۱۱۳۴۰.
۶. کتابخانه آیت الله مرعشی: ش ۷۶۱۵.
۷. کتابخانه آستان قدس رضوی: ش ۲۱۰۰۰.
۸. کتابخانه آستان قدس رضوی: ش ۲۱۹۱۲.
۹. کتابخانه مدرسه عالی شهید مطهری: ش ۲۵۳۳.